ยิ้ม

วันหนึ่งผมได้รับการไหว้วานจากเพื่อนเก่า ว่าให้ไปช่วยถ่ายรูปรับปริญญาให้หน่อย
ผมคงปฏิเสธงานี้ไม่ได้แม้ว่าไม่ได้คบหากันมานาน
แต่มันก็เคยเป็นเพื่อนที่สนิทกัน
และเคยทำเรื่องไม่ดีกับมันไว้เยอะ
เลย อยากแก้ตัว จึง รับปากว่าจะถ่ายรูปให้ด้วยความเต็มใจ

วันซ้อม ไปถ่ายให้มันที่สถาบันของมัน สถานที่ไม่คุ้น บรรยากาศไม่คุ้น
เพื่อนๆ มันเราก้อไม่รู้จักเลย
เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ทำให้ ผม ต้องทำตัวเป็น ช่างภาพ นรินาม เงียบกริบทุกการเคลื่อนไหว
ตลอดช่วงเช้าผม พูดประโยคซ้ำกันเหมือนหุ่นยนต์ คือ “กล้องนี้ครับ” “อีกรูปนะครับ”

ที่ผ่านมา เพื่อนผม มันคุยนักคุยหนาว่า น้องสาวแฟนมันสวย แต่เป็นแค่ ประโยคที่นำมาอวด หาใช่
คิดจะทอดสะพานให้ผมเปลี่ยนจาก เพื่อนมาเป็นคู่เขยกับมัน แต่อย่างใด การแสดงออกถึงความ
เอ็นดูน้องเมีย( เมียเพื่อให้ได้อารมณ์ -ขอโทษมานะที่นี้) ของมันออกนอกหน้า แต่พอจะรักษา สมบัติผู้ดีบ้าง(หรือเปล่าวะ)

แน่นอนว่า น้อง ม. 5 กับ พวก ปี 5 อย่างผม มันทำให้ผมแก่ไปจริงๆ วัว(ควาย)แก่ๆ ใกล้เข้าโรงเชือด
คงไม่คิดจะกินอาหารมื้อสุดท้าย เป็นยอดหญ้าพันธุ์ดีจากทุ่ง ฮาราจุกุ (สมัยนั้นเกาหลียังไม่มา)
(ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ http://en.wikipedia.org/wiki/Harajuku) ด้วยความต่างทำให้
ไม่สนใจเท่าไร ไม่ใช่บอกกว่า น้องไม่นารักนะ ถือว่าโอ เลยละครับ แต่อย่างที่ บอก
“พบไม้งามยามขวานบิ้น” เสียเวลาที่จะคิด (แต่เสียดายที่จะไม่คิด อิอิ )

การเป็นเครื่องบันทึกภาพแบบไร้เสียงรบกวนของผม ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
เสียงหัวเราะ เสียงแสดงความยินดี ท่าทางตลกๆ ที่แอ๊คท่าถ่ายกัน ผ่านโสต ทางหู ทางการมองเห็น
ของผมตลอด จริงๆ แล้ว ทางกลิ่นด้วย มันเสือกไปถ่ายกันในห้อง ปฏิบัติการวิทยาศาสตร์(lab) เหม็นชิบ
แต่ เครื่องบันทึกภาพ ไม่ใช่ GPS บ่นไม่ได้
เพียงแต่แอบซุบซิบกับ Ram on board นิดหน่อยว่า แม่งทำท่ากัน ปัญญาอ่อนวะ
ถ้ากูคุ้นๆ กับเพื่อนมึงหน่อยกูจะ จัดท่าให้แม่งบ้ากันไปเลย

และแล้ว เครื่องบันทึกภาพ รุ่นเก่า ไม่มี soundcard และ Built in audio
ก้ออยากเป็นอะไรมากกว่าที่มันเป็น ….. ……..

เสื้อกล้าม สีดำ กางเกงยีนต์ รัด ติ้ว ก้อเดินเข้ามา พยายามนึกภาพตามนะครับ
สายตาเราอยู่แต่ใน frame อยู่ดีๆ ด้านหลังภาพมุม ซ้าย 11 นาฬิกา มี ส่วนโค้ง(curve) แปลกปลอม
ผ่านมา ติ๊ด ติ๊ด!! ภาพนั้นfocusผิดเลย 🙂

เครื่องบันทึกภาพรุ่นเก่า พอจับใจความจาก สรรพนามในบทสนทนา พอเข้าใจได้ว่า
เป็นน้องสาวของ บัณฑิตสาวทอมที่ซี้กับเพื่อนหัวงูหน้าหม้อของผมเอง
เครื่องบันทึกภาพ เริ่ม ทำงานเข้าที่หลังจาก tune in มานาน ตอนนี้มันจะ drop out ละ
เมื่อ เครื่องได้ที่ ดีเซล รอบช้า ก้อ เหมือนจะลืม หนังหน้าตัวเอง ออกอาการดี้ด้า เหมือน ตนเองเป็น เบนซิล รอบจัด
เครื่องบันทึกภาพ ออกอาการ จนเจ้าของเครื่องเริ่มเป็นห่วง จึง ดับเครื่องแล้วลง มาเปิดฝาดูอาการ
“มึงเป็นเหี้ยอะไร” มันกำลังเช็ดน้ำมันเครื่อง
“เปล่า” น้ำมันเครื่องไม่ขาด
“แล้วมึงยิ้มทำไม” มันเช็ดความตึงสายพาน
“เรื่องของกู เสือก” สายพานก้อไม่หย่อน
“โอเค” มันตัดสินใจเดินเครื่องเบาๆเพื่อฟังเสียง
“ว่าแต่……” เสียงเครื่องดังแปลกๆอีกครั้ง เหมือนจะ สูบขัด
“อย่าหวังไอ่สัด!! ” เจ้าของเครื่องย่อม เข้าใจเครื่องของตัวเองดี เป็นที่สุด
“ อะไรของมึง มึงรู้เหรอว่ากูจะพูดอะไร” เครื่องมันไม่ยอมจำนน ยังดันทุรัง ดื้อ ต่อไป
“กูบอกให้ ทอมน่ารนักนะมึง” มันเสมอ น้ำมันเครื่องแบบ ไม่ สังเคราะห์ 100% (semi-synthetic) มาให้
“อะไรของมึง” เครื่องยืนยัน ว่าต้องการ ระบบที่สะอาดในการเผาไหม้ ขอ fully synthetic กระป๋อง ดำ ขวดโค้ง สวย ๆ ฝาทอง(ผมทอง)ด้วย

การเลือกน้ำมันเครื่องยังไม่เป็นที่ตกลงกันได้ แต่การเดินทางยังต้องไปต่อ!!!!
เครื่องบันทึกภาพรุ่นเก่า ถูกปลุกให้ตื่น และมีแรงม้าไม่แพ้ เครื่องใหม่ๆ

เชื่อมั่นใน ข้อดีของเครื่องรุ่นเก่าคือความ อึด !!!
แต่ลืมนึกถึงข้อเสียของเครื่องรุ่นเก่า อีกข้อคือ หาอะหลั่ยไม่ได้ !!!!!!!

ถ้าเป็นหนัง คงจะ soundtrack ประมาณ Rain Drops Keep Falling On My Head
ส่วนเจ้าเครื่องบันทึกภาพ รุ่นเก่า ก้อ กระโดด ดี้ด้า ไปตาม จังหวะเพลง
มันเป็นแค่เรื่องขำๆ ในชีวิต ผมไม่ได้คิดจริงใจ แค่ แอบๆ สนุกกับชีวิตนิดหน่อย

เมื่อ น้อง ชุดดำรัดติ้ว อยู่ในเฟรม “ กล้องนี้ครับ! ” sound alert ของเครื่อง มันดังผิดปกติ
ต่อมา สองสาว น้องว่าที่บัณฑิตใหม่ ประชันโฉมกัน ทำให้เรา ต้อง เปลี่ยนเกียร์ เป็นclose up mode
ใส่ ขับเคลื่อน สี่ล้อ ทันที ที่ผ่านมา ต้องถ่ายคนเยอะๆ ไม่ได้ close เน้นๆ เลย
เสียงเชียร์ หยอกการประชันโฉม พอมี ให้ขัดอารมณ์ เจ้าเครื่องเคยใหม่บ้างเล็กน้อย

ด้วยอายุการใช้งานที่เก่า บวกกับการที่ไม่เคยดูแลเครื่องยนต์
เครื่องรุ่นเก่า ตระหนักได้ว่า ที่ผ่านมา
สิ่งที่เคยเข้าใจมานาน อาจจะผิด แล้ว ก้อ
เหมือนเริ่ม turn on ใหม่

น้องสาวแฟนเพื่อนที่มันชอบเอ็นดูจนออกนอกหน้า สาว นักเรียน ม. อ่อนหวาน แบบ ใสๆ
น้องสาวทอมที่เพื่อนมันยัดเยียดให้ผม สาว ปี สอง ม. เอกชน โฉบเฉี่ยวมีสไตล์

ประเด็น ไม่ใช่ว่าใคร สวยกว่ากัน มันแล้วแต่คนจะมอง (เคยฟังพลง บัวตูม บัว บานไหมครับ)

คือเรื่องของเรื่องคือ ผมแพ้ รอยยิ้มครับ รอยยิ้ม ของ น้อง มัธยม จริงๆ

เวลาเรามอง เฟรม น้อง เขาก้อมองกล้อง
มันเป็นช่วงเวลาแบบ ว่า ตามองตา สายตาก้อจ้องมองกัน รู้สึกเสียวซานหัวใจ จริงๆ นะครับ

รอยยิ้มของน้องเขา เวลามองกล้องน่ารักดี มันเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ คงเพราะไม่เคยมีใครยิ้มให้ผมมานานมาก และผมก็เป็นคนไม่ชอบมี eye-contract กับใครนานๆ แต่เวลาถ่ายรูปตาผมอยู่ที่ช่องมองภาพ เห็น น้องเขามองกล้อง(เหมือนมองมาทางผมเลย) รอยยิ้มสดใส น่ารักตามวัย มันเป็นความรู้สึกเหมือนมีคนมายิ้มให้ แล้วผมก็ไม่หลบตา (เพราะธรรมดา ไม่ชอบมองตากับใคร ส่วนใหญ่จะโดนจับโกหกได้เวลาจ้องตา เลยชอบมองโน้นมองนี่เวลาคุย) มันเป็นความรู้สึกดีมากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนมันเหมือน โลกส่วนตัวจริงๆ เวลามองผ่านช่องมอง มันมีกรอบสีดำปิดบังสายตา มองไปเห็นหน้าและรอยยิ้มของน้อง จะพรากกันก้อแค่ ตอนได้ยินเสียงลั่นชัตเตอร์เท่านั้น ยังดีนะ ถ้าน้องเขาทำท่าส่งจูบมา เห็นที เครื่องแก่ๆ คงสำลักน้ำมันแน่ๆ ตายห่า คาที่แน่ๆ
น่ารัก โอ้ !.. อยากตั้งกล้อง นานๆ จัง เลย (ไอ้เพื่อนผมนี่ก็แปลก ถ่ายกับน้องแฟนมากกว่าแฟนมันหลายเท่า เลวจริง แสรด ตอนล้างมา แฟนมึงจับความประสงค์ของมึงได้แน่ๆ )

ตอนแรก ก็อายหลบตาบ้าง ไอ่ห่า… จะอายทำไมวะ เขาไม่รู้หรอกว่าเรามอง กล้องก็บังอยู่ และ ถึงมองก็ไม่แปลก เพราะเครื่องบันทึกภาพรุ่นเก่า ไม่จอแสดงผล โว้ย ต้องมองจากช่องมองอย่างเดียว ไม่มอง ก็ถ่ายไม่ได้สิ
นั้นแน่.. พอคิดได้เช่นนี้ กามนิตแก่ ๆ ก้อเดินเครื่องเต็มพิกัด แบบไม่กลัว เครื่องน๊อก เลย
แต่เครื่องรุ่นเก่า มีรวนบ้าง เวลามองน้องเค้ายิ้มให้ แอบเขินนิดๆ ไม่รู้อายทำไม บ้าจริงๆ
แล้วยิ่งเครื่องรุ่นเก่า มันดันเสือกไป อัฟเกรดตัวเอง ให้มีระบบ มีการ focus เฉพาะจุดเสียด้วย กลัวภาพออกมามันจะชัดแต่น้องเขา (โอ้ ลำบากใจ จริงๆ เครื่องบันทึกภาพ ลำเอียง……….)

ถ้า มองแบบ ฉากให้หนัง ก้อประมาณว่า ยิงกล้อง ในเหตุการณ์ อ้อม มาหลังผม แล้วทะลุไป เป็นภาพในเฟรม เสียง sound effect เป็นเสียง ลมตี วูบหนึ่งแล้วเงียบไป
ตัดเข้ามาใน เฟรม กรอบดำๆ มีแค่เสียงลั่น ชัตเตอร์ เปลี่ยนภาพ น้องๆ ไปเป็นเฟรม เฟรม

สวรรค์มัก ช่วยให้ คนใกล้ตายให้สมปราถนา สักครั้ง ฉันใด
ว่าที่คู่เขย ช่วยจัดให้ ครื่องรุ่นเก่า ใกล้ โดนโละ แยกชิ้น ได้ใกล้ชิดกับ น้ำมันเครื่อง
สังเคราะห์ 100% มีค่า SJ ฉันนั้น
( sj=มตาฐาน ในการ ช่วยประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิงได้ดีกว่าและมีค่าฟอ สฟอรัส ที่ต่ำกว่าจะช่วยให้เครื่องกรองไอเสียใช้งานได้นานขึ ้น)

ระหว่าง รอเพื่อน และพี่สาว เข้าไปซ้อมพิธี 2 ชม.
เพื่อน(ว่าที่คู่เขย) แฟนเพื่อน(ว่าที่พี่เมีย) ได้ฝากฝั่ง ลูกแกะ ไว้ในกำมือ หมาป่า 55555555555
อยากจะหัวเราะให้ดังถึง ตลาด หัวตะเข้
ไม่ได้ !! เราต้อง มาดขรึม เป็นผู้ชาย โทน เข้ม!!!

ทั้งนี้ไม่ได้ คิด เจ้าชู้ นะครับ ตอนนั้น เมารอยยิ้ม น้องเขาไปนิดหน่อยเอง
ตอนนี้เครื่องบันทึกภาพรุ่นเก่า เปลี่ยนสถานะ เป็น รปภ. ส่วนตัว ป้องกันเครื่องบันทึกภาพไก่กา
ที่จะมาถือโอกาสขอบันทึกภาพโดยไม่ได้ขอ เจ้าของ ลิขสิทธิ์
วิธีป้องกัน พวกเครื่องจีนแดง ไก่กาไร้คุณภาพ คือ
หา มุม เงียบๆ ไม่ค่อยมีคน หาที่นั่งใต้ร่มไม้ ลมพัดเย็นๆ
สบายๆ ชิวๆ

ไม่อยากจะบอกว่า สองต่อสอง 55555555555555555

อยากหัวเราะให้ดังถึง หลวงหลวงแพ่ง (ดังกว่าเดิมมาก )

ทำเล สงบแต่ไม่สงัด ที่ผมเล็ง คือ ศาลา ริมน้ำ มีแนวต้นรำเพยริมน้ำเป็น ที่บังตา ข้างๆลานจอดรถ ด้านหลังตึก (ขอย้ำ ด้านหลัง 55555 )
เมื่อ เด็กเลี้ยงแกะ (ไอ่เพื่อนชั่ว) ไม่อยู่ หมาป่าอย่างผม ก้อค่อยๆ ต้อน ลูกแกะ ขนฟูๆ ไร้ทางสู้ ไปในที่หมายได้อย่างง่ายดาย ไม่มีการขัดขืน แม้แต่น้อย
ผมเริ่มเสนอ แผนนปองดรอง กับน้องเค้า โดย ถามเรื่องทั่วๆไปก่อน

บทสนทนา ฉันคนไกลตัวเริ่ม เปลี่ยนไป

แต่ผมยังรักษา ระยะ ปล่อยให้ การสนทนาเงียบไปบ้าง ( เด๋วเขาจับได้ว่าไร้สาระ….)
สายลมอ่อน เงียบๆ คนผ่านไปมาแค่พอให้ไม่เหงา ควันรถนิดหน่อย
นี่มัน โชคเข้าข้าง หรือ คิวปิก รับสินบนกูวะนี่ แต่….

สวรรค์ ให้จิ้วยี่ เกิดทำไมต้องให้ ขงเบ้งเกิดด้วย

สงสัย ลมพัดเย็นเกินไป หลับ สิ
….
….
เชื่อไหมครับ ผม หลับ ….. หลับ จริงๆ ไม่ได้แกล้งหลับ ไม่ได้หลับแวบๆ หลับลึกๆ เลย
ไอ่ห่า จะโทษใครไม่ได้นอกจาก
พวกเลวๆที่คณะ
ไอ่พวกไม่ยอมหลับ ยอมนอน
ไอ่พวกรอกินเป็ด ตอนเช้า
ไอ่พวกนอนตอนพระบิณฑบาต
พวกมึงเข้า นอน แต่กูตื่นมาถ่ายรูป พวกมึง ทำกูหลับ พวกมึง …..
ผมนั่งหลับ ส่วนน้องเขา นั่งอ่านหนังสือ อยู่ตรงข้าม
คงนึก สงสารเครื่องรุ่นเก่า ที่ถ่อสังขาร มาทำงานในวัยใกล้เกษียณ
ผมมา รู้สึกตัวอีกที ตอน เพื่อนชั่วมันโทรมา “ มึงอยู่ไหนวะ ไอ่สัด” “รีบมาถ่ายรูปหน่อย พ่อกูมาแล้ว” มันโม้ครับ มันแค่ ห่วงน้อยเมียออกนอกหน้าครับ ผมเชื่ออย่างนั้นมาเสมอ 555

พอถึงวันจริง ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ผมยังแอบเขิน เวลาน้องเขา ยิ้มให้ผม(ตอนถ่าย)

ขอย้ำ นะครับ
มันเงียบจริงๆ เวลาเราอยู่ด้วยกันสองคน มองตากัน เหมือน มีแค่เราสองคนจริงๆ
ขอย้ำอีกที ว่า ตอนถ่ายรูปเท่านั้นนะครับ

งานนี้ ผมบอกเพื่อนว่าไม่เอาเงินนะ เพื่อนกัน
มันเลยให้เหล้าผมมาขวด สุดท้าย เหล้านั้นก้อต้องมาแบ่งไอ่พวกนักเลงท้องถิ่น
ที่ทำให้ผมหลับวันก่อนนั้นอยู่ดี
ส่วน พื่อนผมมันเฉลยอีกว่า ที่ จะยัดเยียดทอมให้ผม จีบเพราะ
“มึงจะ ได้มีน้องเมีย สวยๆ แล้ว จะได้เข้าใจความรู้สึกกู !!”

สุดท้าย ผมก้อปล่อย ให้ทุกอย่างผ่านไปโดยไม่ คิดจะทำอะไร
เจียมตัว … ว่ะ

ได้รูปคู่กับน้องเขาเป็นที่ระลึกมาหนึ่งใบ
( ดันทำหน้าตลก ทำห่าอะไร ๆวะเรา)
เป็นสิ่งประทับใจ ที่ผม เก็บไว้ และคิดว่าคุ้มค่า ละ

ขอย้ำ ว่า บริสุทธิ์ใจ จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร นอกจากว่า
รอยยิ้ม สวยดี จริงๆ โอ้ มาย……

ขอจบเรื่องนี้ ไว้ด้วยบทเพลง บาว-ปาน ท่องนี้ครับ

“จำใจยอมจำนน ทนกล้ำกลืนความหวัง จะอยู่ห่างๆ อย่างเข้าใจ
ให้ดอกไม้สวย ได้บานบนกิ่งและก้านใบ และคอยพรวนดิน
ไกลๆ ด้วยสายตา ก็ชื่นใจ”